Shtyp rrushin me fëmijët e tjerë

Autorja: Ilirjana Stringa

shkelnim njëherësh me thembrat e vogla
në një kosh të thellë verën e njëmbëdhjetë

nën lëkurët e këmbës
rrushi ngrinte kodra të ngrohta me lëng të papritur
(goja mbushej me përfytyrimin e shijes)

më krah bar të thatë rrokulliste era
përgjatë oborrit të gëzueshëm si Festë

Asfalti zbutej
bëhej i përpunueshëm
(kumbullat e nxehta përkundnin shijen e dashurive të njoma)
Tamam atëherë nisa të mendoj për vdekjen

(ndanë kureshtjes sime)
lëngu rriste masën dhe amz’ e glukozës lëshohej përreth shpërfillëse

Në cep të kazanit tim gjysh priste me ankth rakinë
si të numëronte frymën time të fundit