Vdekja e fluturave
Kohë e pjekur me mollët
që i hëngra ngutshëm
Hapa këmbëzbathur
nëpër tokën e plasur nga vapa
Si llamba pëlcitën vitet
nga tensionet e larta të dashurisë
Para 2000 vitesh rrugës për në qiell
pështyva mbi vetminë
Fustani i ekstazës po ai
sall fluturat në të kanë vdekur