Me një gisht në unazë
Më thanë të abortojë
t’i them fjalët përgjysmë
si në delirium
m’i bën flokët e pista
si në mote shtrigash
kur t’Madhin s’e njoha për timin
Unë, unë isha aq esëll
ngrita fustanin tej gjinjëve
fjalët për veshë të shurdhër
ua fala t’Madhin pa hamendje
me një gisht në unazë
tua marrë t’ligat e mia
u mjaftonin të vetat
****
Dikush më la të varfër për vitet
urinë që mbështjell lukthin
më la të varfër në rrugën tërë vetura
që të shpiejnë ku do ti
ndjenjën e ftohtë më mbolli për gjërat
që përsëriten si ciklli menstrual
shalëve të gruas së shëndoshë dikush then
rrënjët për të humbur në qelizë
të përtërihet tërë dritë e fytyrë
më la të varfër ashtu si isha me ndjenjën
topitëse fundit të barkut që dritë nuk bën